Meer dan de helft van de oceanen in de wereld word al getroffen door klimaatverandering

[univers]

Meer dan 50% van de oceanen in de wereld zou al kunnen worden beïnvloed door klimaatverandering, en dit cijfer stijgt de komende decennia tot 80%, zo blijkt uit een nieuwe studie.

Wetenschappers gebruikten klimaatmodellen en observaties in diepere delen van de oceaan over de hele wereld om voor het eerst te berekenen op welk punt veranderingen in temperatuur en zoutniveaus - goede indicatoren voor de impact van door de mens veroorzaakte klimaatverandering - natuurlijke variaties zouden overwinnen.

De studie, gepubliceerd in Nature Climate Change , schat dat 20-55% van de Atlantische, Stille en Indische Oceaan nu merkbaar verschillende temperaturen en zoutniveaus heeft, terwijl dit tegen het midden van de eeuw zal stijgen tot 40-60%, en 55-80% in 2080 .

Het ontdekte ook dat de oceanen van het zuidelijk halfrond sneller worden beïnvloed door klimaatverandering dan het noordelijk halfrond, waarbij veranderingen al sinds de jaren tachtig waarneembaar waren.

Professor Eric Guilyardi, co-auteur aan de Universiteit van Reading en l'Ocean -IPSL, Laboratorium voor Oceanografie en Klimaat in Parijs, zei: “We hebben al het opsporen van de oceaan temperaturen chang e aan het oppervlak als gevolg van de klimaatverandering voor verscheidene decennia nu, maar verandert in uitgestrekte delen van de oceaan, met name diepere delen, zijn veel uitdagender om te detecteren. "

Yona Silvy, een doctoraatsstudent aan de LOCEAN-IPSL / Sorbonne University, en hoofdauteur van de studie, zei: "We waren geïnteresseerd in de vraag of de temperatuur- en zoutniveaus groot genoeg waren om de natuurlijke variabiliteit in deze diepere gebieden te overwinnen, tenminste als ze waren hoger of lager gestegen of gedaald dan ooit tijdens de normale pieken en dalen. Dit heeft gevolgen voor de wereldwijde oceaancirculatie, de stijging van de zeespiegel en vormt een bedreiging voor menselijke samenlevingen en ecosystemen.

Eerdere studies hebben de impact van klimaatverandering op de oceaan gemeten door te kijken naar oppervlaktetemperaturen, regenval en zeespiegelstijging, maar weinigen hebben gekeken naar de regionale effecten dieper in de oceaan om een ​​vollediger beeld te krijgen.

De effecten van klimaatverandering zijn moeilijker te detecteren in diepere, meer geïsoleerde delen van de oceaan, waar warmte en zout zich langzamer verspreiden als gevolg van zwakkere mengprocessen. Het is ook moeilijk in gebieden die slecht worden waargenomen of waar de natuurlijke variabiliteit groot is.

Yona Silvy en haar co-auteurs gebruikten modelsimulaties met en zonder de impact van menselijke activiteit en een analyse die zowel temperatuur als oceaanzout combineert om significante veranderingen en de datum van waarschijnlijke detectie te detecteren, ook wel bekend als "tijd van opkomst". Toch zijn dit regio's die de herinnering aan deze veranderingen decennia tot eeuwen zullen bewaren.

Veranderingen die boven natuurlijke variabiliteit detecteerbaar waren, werden berekend om te worden gezien in de oceanen van het noordelijk halfrond tussen 2010-2030, wat betekent dat stijgingen of dalingen in temperatuur en zoutniveaus waarschijnlijk al hebben plaatsgevonden.

De snellere en eerdere veranderingen op het zuidelijk halfrond onderstrepen het belang van de Zuidelijke Oceaan voor de wereldwijde warmte- en koolstofopslag, aangezien oppervlaktewateren daar gemakkelijker hun weg vinden naar de diepere oceaan . Dit deel van de wereld wordt echter ook bijzonder slecht waargenomen en bemonsterd, wat betekent dat veranderingen waarschijnlijk langer onopgemerkt zullen blijven.

De wetenschappers stellen dat verbeterde oceaanobservatie en meer investeringen in oceaanmodellering nodig zijn om de omvang van de impact van klimaatverandering op de oceanen in de wereld te volgen, en om nauwkeuriger te voorspellen welk bredere effect dit zou kunnen hebben op de planeet.

https://www.nature.com/articles/s41558-020-0878-x

http://www.reading.ac.uk/news-and-event ... 46449.aspx

[univers]

Door NASA geleide studie onthult de oorzaken van de zeespiegelstijging sinds 1900

Wetenschappers hebben nieuwe inzichten gekregen in de processen die al meer dan een eeuw de schommelingen op het oceaanpeil veroorzaken, waardoor we ons kunnen voorbereiden op de stijgende zeeën van de toekomst.

Om betere voorspellingen te kunnen doen over de toekomstige effecten van zeespiegelstijging, worden nieuwe technieken ontwikkeld om hiaten in het historische record van zeespiegelmetingen op te vullen. We kennen de factoren die een rol spelen bij de stijging van de zeespiegel: smeltende gletsjers en ijskappen voegen water toe aan de zeeën en warmere temperaturen zorgen ervoor dat het water uitzet. Van andere factoren is bekend dat ze de stijging vertragen, zoals dammen die water op het land vasthouden en de stroom naar de zee belemmeren.

Wanneer elke factor bij elkaar wordt toegevoegd, deze schatting zou overeenkomen met de zeespiegel dat wetenschappers te observeren. Tot nu toe is het "budget" van de zeespiegel echter achtergebleven bij de waargenomen zeespiegelstijging, waardoor wetenschappers zich afvroegen waarom het budget niet in evenwicht zou zijn.

Een nieuwe studie gepubliceerd op 19 augustus probeert dit budget in evenwicht te brengen. Door nieuwe inzichten te verwerven in historische metingen, kunnen wetenschappers beter voorspellen hoe elk van deze factoren de zeespiegelstijging zal beïnvloeden en hoe deze stijging ons in de toekomst zal beïnvloeden.


Deze infographic toont de stijging van de zeespiegel sinds 1900. Voor 1940 domineerden gletsjers en smeltwater van Groenland de stijging; damprojecten vertraagden de stijging in de jaren zeventig. Nu domineren ijskap en gletsjer, plus thermische uitzetting, de stijging. Getijdenmetergegevens in blauw en satellietgegevens in oranje.
Credits: NASA / JPL-Caltech

https://www.nasa.gov/feature/jpl/nasa-l ... since-1900