Smelt ijs op koers met 'worst case klimaatscenario'

[univers]

Een recent rapport bevestigt dat ijskappen in Groenland en Antarctica, waarvan het massaverlies snel is toegenomen, overeenkomen met de scenario 's van het Intergovernmental Panel on Climate Change in het ergste geval van zeespiegelstijging.

De studie , gepubliceerd in Nature Climate Change, vergelijkt de massabalansresultaten van ijskappen van satellietwaarnemingen met projecties van klimaatmodellen. De resultaten zijn afkomstig van een internationaal team van wetenschappers van de Universiteit van Leeds (VK) en het Deense Meteorologisch Instituut (DMI), die ook deel uitmaken van de lopende Ice Sheet Mass Balance Inter-Compare Exercise (IMBIE).

IMBIE is een internationale samenwerking tussen wetenschappers, opgericht in 2011 als een gemeenschapsinspanning om onzekerheden in verschillende satellietgebaseerde metingen van de massabalans van de ijskap te verminderen, en wordt medegefinancierd door ESA en NASA.

Sinds de systematische monitoring van ijskappen begin jaren negentig begon, verloren Groenland en Antarctica tussen 1992 en 2017 samen 6,4 biljoen ton ijs , waardoor de zeespiegel wereldwijd met 17,8 millimeter steeg. Als dit tempo aanhoudt, wordt verwacht dat ijskappen de zeespiegel met nog eens 17 cm zullen doen stijgen, waardoor tegen het einde van de eeuw nog eens 16 miljoen mensen aan jaarlijkse kustoverstromingen worden blootgesteld.

Tom Slater, hoofdauteur van de studie en klimaatonderzoeker aan het Center for Polar Observation and Modeling aan de Universiteit van Leeds, merkt op: “Satellieten zijn onze enige manier om deze uitgestrekte en afgelegen gebieden routinematig te monitoren, dus ze zijn absoluut cruciaal bij het leveren van metingen. waarmee we ijskapmodellen kunnen valideren.


De bijdrage van de ijskap van Antarctica en Groenland aan de wereldwijde zeespiegel volgens IMBIE (zwart), vergeleken met satellietwaarnemingen en projecties tussen 1992-2040 (links) en 2040-2100 (rechts).

"Satellietwaarnemingen vertellen ons niet alleen hoeveel ijs er verloren gaat, ze helpen ons ook om te identificeren en te begrijpen welke delen van Antarctica en Groenland ijs verliezen en door welke processen - beide zijn essentieel om ons te helpen ijskapmodellen te verbeteren."

IMBIE gebruikt gegevens van verschillende satellietmissies - waaronder ESA's ERS-1-, ERS-2-, Envisat- en CryoSat-missies, evenals de Copernicus Sentinel-1-missie van de EU - om veranderingen in het volume, de stroom en de massa van de ijskap te volgen.

Ruth Mottram, co-auteur van de studie en klimaatwetenschapper bij DMI, voegt hieraan toe: “Gegevens van ESA-satellietmissies hebben de afgelopen drie decennia veel vorderingen gemaakt in ons begrip van het gedrag van ijskappen. ESA's familie van satellietradarhoogtemeters: ERS-1, ERS-2, Envisat en CryoSat hebben sinds het begin van de jaren negentig gezorgd voor een continu record van ijskapveranderingen op lange termijn. "

Marcus Engdahl van ESA voegt toe: “Satellietwaarnemingen laten ons zien dat de ijskappen verrassend snel reageren op veranderingen in het milieu. Het is van vitaal belang dat wetenschappers toegang hebben tot gegevens van toekomstige satellietmissies die poolgebieden kunnen observeren, bijvoorbeeld de volgende kandidaat-missies van Copernicus met hoge prioriteit CRISTAL, ROSE-L en CIMR. "

IMBIE wordt ondersteund door ESA's EO Science for Society-programma en ESA's Climate Change Initiative , dat nauwkeurige en langlopende satellietgegevens genereert voor 21 essentiële klimaatvariabelen, om de evolutie van het aardsysteem te karakteriseren.

http://www.esa.int/Applications/Observi ... e_scenario