Mensen, niet het klimaat, hebben geleid tot een snel stijgende snelheid van uitsterven van zoogdieren

[univers]

Volgens een nieuwe studie onder leiding van professor Daniele Silvestro van de Universiteit van Fribourg en Tobias Andermann van de Universiteit van Göteborg kan de menselijke impact zesennegentig procent van alle zoogdiersoorten in de afgelopen honderdduizend jaar verklaren.

Het uitstervingspercentage van zoogdieren is momenteel meer dan duizend keer hoger dan het natuurlijke tempo, en deze toename wordt bijna uitsluitend veroorzaakt door mensen. De nieuwe studie suggereert dat de mensheid een veel grotere invloed heeft gehad op de biodiversiteit dan de klimaatverandering, zelfs in vergelijking met temperatuurschommelingen die even groot zijn als die van de laatste ijstijd. Het onderzoek is deze week gepubliceerd in Science Advances, in samenwerking met Zweedse, Zwitserse en Engelse onderzoekers.

Fossielen van 351 soorten uitgestorven zoogdieren
De onderzoekers verzamelden en analyseerden fossiele gegevens van 351 soorten uitgestorven zoogdieren, waaronder de iconische soorten zoals mammoeten, sabeltandtijgers en gigantische grondluiaards. Deze uitstervingen vonden niet continu en in constant tempo plaats. In plaats daarvan worden uitbarstingen van uitstervingen gedetecteerd op verschillende continenten op het moment dat mensen ze voor het eerst bereikten. Meer recentelijk is de omvang van door mensen aangedreven uitstervingen weer toegenomen, dit keer op wereldschaal.

Specialisten zijn zich bewust van het toeval tussen de komst van mensen en het verdwijnen van zoogdieren, bijvoorbeeld in het geval van grote dieren op het Amerikaanse continent. Maar terwijl de meeste eerdere onderzoeken zich richten op één regio en bepaalde soorten, worden alle continenten en alle uitgestorven zoogdieren in aanmerking genomen, waaronder bijvoorbeeld veel knaagdieren, waarvan het uitsterven minder spectaculair is. Dankzij een geavanceerde modelleringsprocedure kon het team de effecten van mens en klimaat ontwarren en hun respectievelijke invloeden testen. Sommige geleerden geloven dat sterke klimaatveranderingen de belangrijkste drijvende kracht waren achter de meeste prehistorische uitstervingen van zoogdieren, bijvoorbeeld bij het verdwijnen van iconische soorten zoals de mammoeten of wolharige neushoorns. De studie die deze week werd gepubliceerd, voert sterke argumenten naar voren ten gunste van de belangrijkste invloed van menselijke nederzetting. "

Een voortdurende golf van uitstervingen
Met behulp van modellen en computersimulaties konden de onderzoekers het nauwe verband aantonen tussen de dichtheid van de menselijke populatie en de snelheid van uitsterven. Ze voorspellen dat deze snelheden snel zullen blijven stijgen - mogelijk tot 30.000 keer het natuurlijke niveau in het jaar 2100 - als de huidige trends in menselijk gedrag en verlies aan biodiversiteit aanhouden.

Deze sombere vooruitzichten zijn niet onvermijdelijk. "We kunnen honderden soorten voor uitsterven behoeden met meer gerichte en efficiënte beschermingsstrategieën", besluit de eerste auteur van het artikel, Tobias Andermann van de Universiteit van Göteborg. “Maar om dit te bereiken, moeten we ons collectieve bewustzijn vergroten over de dreigende escalatie van de biodiversiteitscrisis en actie ondernemen om deze wereldwijde noodsituatie te bestrijden. De tijd dringt. Met elke verloren soort verliezen we onomkeerbaar een uniek deel van de natuurlijke geschiedenis van de aarde. »

https://www.unifr.ch/news/en/23844/huma ... ction-rate