De klimaatgebeurtenissen van 2020 laten zien hoe overmatige hitte op aarde tot uiting komt

De plek voor nieuws en feiten over de Natuur en het Milieu op aarde.
Ook topics over de prachtige Dierenwereld op onze planeet kunnen hier worden geplaatst.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

De klimaatgebeurtenissen van 2020 laten zien hoe overmatige hitte op aarde tot uiting komt

Bericht door univers » 18 jan 2021, 07:04

Afbeelding
Deze afbeelding, gemaakt door de NOAA / NASA Suomi NPP-satelliet op 15 september 2020, toont intense bosbranden in het westen (rode stippen) en rook die door het land drijft terwijl verschillende orkanen zich vormden, waaronder de orkaan Sally die tot stilstand kwam boven Alabama (midden).
Credits: NASA Worldview, Earth Observing System Data and Information System

Volgens de meeste accounts was 2020 een moeilijk jaar voor de planeet. Het was het warmste jaar ooit , en volgens de analyse van NASA overtrof het amper het record van 2016 met minder dan een tiende van een graad. Massale bosbranden verschroeide Australië, Siberië en de westkust van de Verenigde Staten - en veel van de branden brandden nog steeds tijdens het drukste Atlantische orkaanseizoen ooit.

"Dit jaar was een zeer treffend voorbeeld van hoe het is om te leven onder enkele van de meest ernstige gevolgen van klimaatverandering die we hebben voorspeld", zegt Lesley Ott, een meteoroloog op het gebied van onderzoek bij NASA's Goddard Space Flight Center in Greenbelt, Maryland. .


Door mensen geproduceerde broeikasgasemissies zijn grotendeels verantwoordelijk voor het opwarmen van onze planeet, waardoor overtollige warmte aan de aarde wordt toegevoegd. Klimaatgebeurtenissen zoals droogtes, orkanen en branden zijn allemaal verschillende manieren waarop we warmte in het aardse systeem tot uitdrukking zien komen.
Credits: NASA's Goddard Space Flight Center / Scientific Visualization Studio / Katie Jepson

Tientallen jaren van uitstoot van broeikasgassen vormen de basis voor de evenementen van dit jaar
Door mensen geproduceerde broeikasgasemissies zijn grotendeels verantwoordelijk voor het opwarmen van onze planeet. Bij het verbranden van fossiele brandstoffen zoals steenkool, olie en aardgas komen broeikasgassen - zoals kooldioxide - vrij in de atmosfeer, waar ze werken als een isolatiedeken en warmte vasthouden nabij het aardoppervlak.

"De natuurlijke processen die de aarde heeft voor het absorberen van kooldioxide die vrijkomt door menselijke activiteiten - planten en de oceaan - zijn gewoon niet voldoende om bij te houden hoeveel koolstofdioxide we in de atmosfeer stoppen", aldus Gavin Schmidt, klimaatwetenschapper en directeur van het Goddard Institute for Space Studies (GISS) van NASA in New York City.

Het kooldioxidegehalte is met bijna 50% gestegen sinds de industriële revolutie 250 jaar geleden. De hoeveelheid methaan in de atmosfeer is meer dan verdubbeld. Als gevolg hiervan is de aarde in deze periode ongeveer 2 graden Fahrenheit (iets meer dan 1 graad Celsius) opgewarmd.

Klimaatmodellen hebben voorspeld dat, naarmate de planeet opwarmt, de aarde gemiddeld zwaardere hittegolven en droogtes, grotere en extremere bosbranden en langere en intensere orkaanseizoenen zal ervaren. De gebeurtenissen van 2020 komen overeen met wat modellen hebben voorspeld: extreme klimaatgebeurtenissen zijn waarschijnlijker vanwege de uitstoot van broeikasgassen.

Afbeelding
Rook van bosbranden bedekte het westen van de Verenigde Staten, zoals te zien is in deze afbeelding gemaakt door NOAA's Geostationary Operational Environmental Satellite 17 (GOES-17).
Credits: NASA Earth Observatory / Lauren Dauphin / Gegevens van NASA's GEOS-5 en NOAA's GOES-17-satelliet

Hittegolven hebben de vlammen van extreme bosbranden over de hele wereld aangewakkerd

Klimaatverandering heeft geleid tot langere vuurseizoenen, omdat de vegetatie eerder uitdroogt en aanhoudende hoge temperaturen ervoor zorgen dat branden langer kunnen branden. Dit jaar zorgden hittegolven en droogte voor meer brandstof voor de branden, wat de weg vrijmaakte voor intensere branden in 2020.

De Australische bosbranden die in 2019 begonnen, gingen door tot in 2020 als gevolg van aanhoudende hoge temperaturen, uitgestrekte bosgebieden en rook over de hele wereld. De hittegolf hielp de branden snel te groeien en verbrandde meer dan 20% van het Australische gematigde bosbioom. Door vuur veroorzaakte onweersbuien, pyrocumulonimbus-gebeurtenissen genoemd, resulteerden in rookpluimen die een recordhoogte bereikten van 30 kilometer - en drongen de stratosfeer binnen. Rook die vrijkwam uit de bosbranden reisde de wereld rond voordat hij terugkeerde naar de lucht boven Australië.

In het westen van de Verenigde Staten zijn het afgelopen jaar honderden bosbranden verbrand, waardoor dit het meest actieve vuurseizoen ooit is. De branden in Colorado groeiden snel toen hittegolven het vuur sneller en heter maakten. In Californië waren eind augustus meer dan 650 branden actief; de grootste daarvan - de complexe brand van augustus - verbrandde meer dan een miljoen hectare.

Een hittegolf trof deze zomer de poolcirkel, met temperaturen die in sommige delen van Siberië boven de 100 graden Fahrenheit uitkwamen. Deze hittegolf veroorzaakte een uitbraak van natuurbranden die de "zombievuren" van het voorgaande jaar opnieuw deden oplaaien.

Zombiebranden kunnen optreden wanneer branden branden in gebieden met permafrost, koolstofrijke grond die doorgaans het hele jaar door bevroren blijft. Zombievuren branden zo diep in de permafrostlaag dat ze de hele winter onder een deken van sneeuw kunnen blijven smeulen en in de lente weer kunnen opduiken.

Bosbranden in het noordpoolgebied hebben langdurige gevolgen voor het klimaatsysteem van de aarde. Bij toendra- en boreale branden komen in deze regio's methaan en koolstof vrij die zich al eeuwenlang in de atmosfeer ophopen. Verbranding schept ook de voorwaarden voor voortdurende ontdooiing van de permafrostlaag, wat resulteert in een verhoogde uitstoot van broeikasgassen voor de komende jaren.

De aarde blijft een belangrijke speler verliezen in de strijd tegen klimaatverandering: ijs
Dit jaar was geen recordbreker voor ijsverlies op zee of op het land. Maar ijs speelt een sleutelrol bij het reguleren van de temperatuur op aarde, en de algemene trends laten zien dat we voortdurend ijs verliezen over de hele wereld .

De planeet verliest elk decennium ongeveer 13,1% van het Arctische zee-ijs per gebied, volgens de minimumgegevens over zeeijs van NASA en het National Snow and Ice Data Center in Boulder, Colorado. Studies naar de dikte van het zeeijs hebben ook aangetoond dat het zee-ijs een stuk dunner is dan vroeger.

Zee-ijs dat in het noordpoolgebied drijft, fungeert als een isolerende barrière en voorkomt dat de oceaan de atmosfeer opwarmt. Zeeijs is ook zo helder dat het warmte-energie van de zon weerkaatst, weg van de aarde. Zonder zee-ijs zou die energie worden geabsorbeerd door het donkere oceaanwater, wat zou leiden tot nog hogere temperaturen van het zeeoppervlak.


Het noordpoolgebied heeft in de afgelopen decennia meer dan de helft van zijn minimum aan zee-ijs in de zomer verloren en de trend is nog steeds aan het afnemen. In 2020 bedekte het Arctische zee-ijs minimaal 3,36 miljoen vierkante kilometer.
Credits: NASA's Scientific Visualization Studio / Data van DMSP's SSM / I en SSMIS-satellieten

Wat heeft de toekomst in petto?
Dit jaar hebben we uit de eerste hand de manieren ervaren waarop meer warmte wordt uitgedrukt op onze planeet. De grote bosbranden, intense orkanen en ijsverlies die we in 2020 hebben gezien, zijn directe gevolgen van door de mens veroorzaakte klimaatverandering. En ze zullen naar verwachting doorgaan en escaleren naar het volgende decennium - vooral als de door mensen veroorzaakte uitstoot van broeikasgassen in het huidige tempo doorgaan.

"Dit is niet het nieuwe normaal", zei Schmidt. "Dit is een voorloper van meer dat komen gaat."

Om ons te helpen de toekomst van onze planeet te begrijpen en voor te bereiden, observeert en leert NASA de aarde vanuit de ruimte. Door een verscheidenheid aan gegevens te verzamelen, zijn NASA-wetenschappers in staat om beter te begrijpen hoe de aarde werkt als een systeem en modellen te maken om te voorspellen wat de komende decennia zullen brengen, door informatie te verstrekken die besluitvormers over de hele wereld helpt.

https://www.nasa.gov/feature/goddard/20 ... d-on-earth
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: De klimaatgebeurtenissen van 2020 laten zien hoe overmatige hitte op aarde tot uiting komt

Bericht door univers » 18 jan 2021, 07:23

2020 gebonden aan warmste jaar ooit, toont NASA-analyse


Wereldwijd was 2020 het warmste jaar ooit, waarmee in feite 2016, het vorige record, werd gelijkgemaakt. Over het algemeen is de gemiddelde temperatuur op aarde sinds de jaren 1880 met meer dan 2 graden Fahrenheit gestegen. De temperaturen stijgen als gevolg van menselijke activiteiten, met name de uitstoot van broeikasgassen, zoals kooldioxide en methaan.
Credits: NASA's Scientific Visualization Studio / Lori Perkins / Kathryn Mersmann

Geschiedenis van de geschiedenis en español aquí.
Volgens een analyse van NASA was de wereldwijde gemiddelde oppervlaktetemperatuur van de aarde in 2020 gelijk aan 2016 als het warmste jaar ooit geregistreerd.

Volgens wetenschappers van NASA's Goddard Institute for Space Studies (GISS) in New York , zette de wereldwijde opwarmingstrend van de planeet voort en was de wereldwijd gemiddelde temperatuur van het jaar 1,84 graden Fahrenheit (1,02 graden Celsius) warmer dan de basislijn van 1951-1980 . 2020 verliet 2016 met een heel klein bedrag, binnen de foutenmarge van de analyse, waardoor de jaren effectief gelijk waren voor het warmste jaar ooit.

"De afgelopen zeven jaar zijn de warmste zeven jaar ooit geweest en typeren de aanhoudende en dramatische opwarmingstrend", aldus GISS-directeur Gavin Schmidt . “Of een jaar een record is of niet, is niet zo belangrijk - de belangrijkste dingen zijn langetermijntrends. Met deze trends en naarmate de menselijke impact op het klimaat toeneemt, moeten we verwachten dat records zullen blijven breken. "

Een opwarmende, veranderende wereld

Het volgen van wereldwijde temperatuurtrends levert een cruciale indicator op van de impact van menselijke activiteiten - met name de uitstoot van broeikasgassen - op onze planeet. De gemiddelde temperatuur op aarde is sinds het einde van de 19e eeuw meer dan 2 graden Fahrenheit (1,2 graden Celsius) gestegen.

Stijgende temperaturen veroorzaken verschijnselen als verlies van zee-ijs en ijskapmassa, zeespiegelstijging, langere en intensere hittegolven en verschuivingen in planten- en dierenhabitats. Het begrijpen van dergelijke klimaattrends op de lange termijn is essentieel voor de veiligheid en kwaliteit van het menselijk leven, waardoor mensen zich kunnen aanpassen aan de veranderende omgeving door bijvoorbeeld verschillende gewassen te planten, onze watervoorraden te beheren en zich voor te bereiden op extreme weersomstandigheden.

De records rangschikken

Een afzonderlijke, onafhankelijke analyse door de National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) concludeerde dat 2020 het op een na warmste jaar in hun record was, na 2016. NOAA-wetenschappers gebruiken veel van dezelfde ruwe temperatuurgegevens in hun analyse, maar hebben een andere basislijn periode (1901-2000) en methodologie. In tegenstelling tot NASA leidt NOAA ook geen temperaturen af ​​in poolgebieden zonder waarnemingen, wat een groot deel van het verschil verklaart tussen NASA- en NOAA-records.

Zoals alle wetenschappelijke gegevens bevatten deze temperatuurbevindingen een kleine hoeveelheid onzekerheid - in dit geval voornamelijk als gevolg van veranderingen in de locaties van weerstations en temperatuurmeetmethoden in de loop van de tijd. De temperatuuranalyse van de GISS (GISTEMP) is nauwkeurig tot op 0,1 graden Fahrenheit met een betrouwbaarheidsniveau van 95 procent voor de meest recente periode.

Meer dan een wereldwijd, jaarlijks gemiddelde

Terwijl de langetermijntrend van opwarming doorzet, dragen verschillende gebeurtenissen en factoren bij aan de gemiddelde temperatuur van een bepaald jaar. Twee afzonderlijke gebeurtenissen veranderden de hoeveelheid zonlicht die het aardoppervlak bereikte. De Australische bosbranden in de eerste helft van het jaar verbrandden 46 miljoen hectare land, waarbij rook en andere deeltjes meer dan 30 kilometer hoog in de atmosfeer vrijkwamen, het zonlicht blokkeerde en de atmosfeer waarschijnlijk enigszins afkoelde. Daarentegen zijn de wereldwijde stilleggingen in verband met de aanhoudende pandemie van het coronavirus (COVID-19) verminderddeeltjesvormige luchtverontreiniging in veel gebieden, waardoor meer zonlicht het oppervlak bereikt en een klein maar potentieel significant opwarmend effect produceert. Deze stilleggingen lijken vorig jaar ook de hoeveelheid kooldioxide (CO2) -emissies te hebben verminderd, maar de algehele CO2-concentraties bleven stijgen, en aangezien opwarming verband houdt met cumulatieve emissies, zal de totale hoeveelheid vermeden opwarming minimaal zijn.

De grootste bron van jaar-tot-jaarvariabiliteit in mondiale temperaturen komt meestal van de El Nino-Southern Oscillation (ENSO), een natuurlijk voorkomende cyclus van warmte-uitwisseling tussen de oceaan en de atmosfeer. Terwijl het jaar eindigde in een negatieve (koele) fase van ENSO, begon het in een licht positieve (warme) fase, die de gemiddelde algehele temperatuur marginaal verhoogde. De afkoelende invloed uit de negatieve fase zal naar verwachting een grotere invloed hebben op 2021 dan in 2020.

“Het vorige recordwarme jaar, 2016, kreeg een flinke boost van een sterke El Nino. Het ontbreken van een vergelijkbare assist van El Nino dit jaar bewijst dat het achtergrondklimaat blijft opwarmen als gevolg van broeikasgassen, ”zei Schmidt.

De AIVD-waarden voor 2020 vertegenwoordigen de gemiddelde oppervlaktetemperaturen over de hele wereld en het hele jaar. Lokaal weer speelt een rol bij regionale temperatuurschommelingen, dus niet elke regio op aarde ervaart zelfs in een recordjaar vergelijkbare hoeveelheden opwarming. Volgens NOAA kenden delen van de continentale Verenigde Staten in 2020 recordhoge temperaturen, terwijl andere dat niet deden.

Op de lange termijn worden delen van de aarde ook sneller opgewarmd dan andere. De opwarmingstrends van de aarde zijn het meest uitgesproken in het noordpoolgebied, wat volgens de GISTEMP-analyse volgens Schmidt meer dan drie keer zo snel opwarmt als de rest van de wereld in de afgelopen 30 jaar. Het verlies van Arctisch zee-ijs - waarvan het jaarlijkse minimumoppervlak met ongeveer 13 procent per decennium afneemt - maakt de regio minder reflecterend , wat betekent dat er meer zonlicht wordt geabsorbeerd door de oceanen en de temperatuur nog verder stijgt. Dit fenomeen, bekend als Arctische versterking, zorgt voor verder zee-ijsverlies, smeltende ijskappen en zeespiegelstijging , intensere Arctische vuurseizoenen en smeltende permafrost .

Afbeelding
Deze grafiek toont jaarlijkse temperatuurafwijkingen van 1880 tot 2019, met betrekking tot het gemiddelde van 1951-1980, zoals vastgelegd door NASA, NOAA, de Berkeley Earth-onderzoeksgroep en het Met Office Hadley Centre (VK). Hoewel er van jaar tot jaar kleine verschillen zijn, tonen alle vijf temperatuurrecords pieken en dalen die synchroon met elkaar zijn. Ze vertonen allemaal een snelle opwarming in de afgelopen decennia, en ze laten allemaal zien dat het afgelopen decennium het warmst is geweest.
Credits: NASA GISS / Gavin Schmidt

Land, zee, lucht en ruimte

De analyse van NASA omvat metingen van de oppervlaktetemperatuur van meer dan 26.000 weerstations en duizenden observaties op basis van schepen en boeien van de temperatuur van het zeeoppervlak. Deze ruwe metingen worden geanalyseerd met behulp van een algoritme dat rekening houdt met de verschillende afstanden tussen temperatuurstations over de hele wereld en stadsverwarmingseffecten die de conclusies zouden kunnen vertekenen als er geen rekening mee wordt gehouden. Het resultaat van deze berekeningen is een schatting van het wereldwijde gemiddelde temperatuurverschil vanaf een basisperiode van 1951 tot 1980.

NASA meet de vitale functies van de aarde vanaf land, lucht en ruimte met een vloot van satellieten, evenals observatiecampagnes vanuit de lucht en op de grond. Het record van de oppervlaktetemperatuur van de satelliet van het Atmospheric Infrared Sounder ( AIRS ) -instrument aan boord van de Aura- satelliet van NASA bevestigt dat de GISTEMP-resultaten van de afgelopen zeven jaar de warmste ooit zijn. Satellietmetingen van de luchttemperatuur, de temperatuur van het zeeoppervlak en de zeespiegel, evenals andere waarnemingen vanuit de ruimte, weerspiegelen ook een opwarmende, veranderende wereld.Het bureau ontwikkelt nieuwe manieren om de onderling verbonden natuurlijke systemen van de aarde te observeren en te bestuderen met langetermijngegevensrecords en computeranalysetools om beter te zien hoe onze planeet verandert. NASA deelt deze unieke kennis met de wereldwijde gemeenschap en werkt samen met instellingen in de Verenigde Staten en de rest van de wereld die bijdragen aan het begrijpen en beschermen van onze thuisplaneet.

De volledige gegevensset van de oppervlaktetemperatuur van NASA - en de volledige methodologie die wordt gebruikt om de temperatuurberekening te maken - is beschikbaar op: https://data.giss.nasa.gov/gistemp

De GISS is een NASA-laboratorium dat wordt beheerd door de afdeling Aardwetenschappen van het Goddard Space Flight Center van het bureau in Greenbelt, Maryland. Het laboratorium is aangesloten bij het Earth Institute en de School of Engineering and Applied Science van Columbia University in New York.

https://www.nasa.gov/press-release/2020 ... ysis-shows
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Plaats reactie