Permafrost-dooi kan bacteriën en virussen vrijgeven

De plek voor nieuws en feiten over de Natuur en het Milieu op aarde.
Ook topics over de prachtige Dierenwereld op onze planeet kunnen hier worden geplaatst.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Permafrost-dooi kan bacteriën en virussen vrijgeven

Bericht door univers » 23 okt 2021, 06:44

Afbeelding
Als onderdeel van de ESA-NASA Arctic Methane and Permafrost Challenge heeft nieuw onderzoek aangetoond dat snel ontdooiende Arctische permafrost het potentieel heeft om antibioticaresistente bacteriën en mogelijk onontdekte virussen vrij te geven.

Wanneer we de implicaties van het ontdooien van permafrost in overweging nemen, zullen onze eerste zorgen zich waarschijnlijk richten op het grote probleem van het vrijkomen van methaan in de atmosfeer en het verergeren van de opwarming van de aarde of problemen voor lokale gemeenschappen naarmate de grond en infrastructuur onstabiel worden. Hoewel dit al erg genoeg is, onthult nieuw onderzoek dat de mogelijke effecten van permafrostdooi ook ernstige gezondheidsbedreigingen kunnen vormen.

Als onderdeel van de ESA-NASA Arctic Methane and Permafrost Challenge heeft nieuw onderzoek aangetoond dat snel ontdooiende permafrost in het noordpoolgebied het potentieel heeft om antibioticaresistente bacteriën, onontdekte virussen en zelfs radioactief afval van kernreactoren en onderzeeërs uit de Koude Oorlog vrij te geven.

Permafrost, of permanent bevroren land, beslaat ongeveer 23 miljoen vierkante kilometer op het noordelijk halfrond. Het grootste deel van de permafrost in het noordpoolgebied is tot een miljoen jaar oud - meestal hoe dieper het is, hoe ouder het is.

Naast microben heeft het gedurende millennia een breed scala aan chemische verbindingen gehuisvest, hetzij door natuurlijke processen, ongelukken of opzettelijke opslag. Door de klimaatverandering die ervoor zorgt dat het noordpoolgebied veel sneller opwarmt dan de rest van de wereld, kan naar schatting tegen 2100 tot tweederde van de permafrost aan het oppervlak verloren zijn gegaan.

Bij het ontdooien van permafrost komen broeikasgassen – koolstofdioxide en methaan – vrij in de atmosfeer en veroorzaken ze abrupte veranderingen in het landschap.

Uit onderzoek , onlangs gepubliceerd in Nature Climate Change , bleek echter dat de implicaties van afnemende permafrost veel wijdverspreider zouden kunnen zijn - met potentieel voor het vrijkomen van bacteriën, onbekende virussen, nucleair afval en straling en andere zorgwekkende chemicaliën.

Afbeelding
Geïdealiseerd Arctisch permafrost-ecosysteem met potentiële opslaglocaties voor gevaren, waarbij contaminanten en micro-organismen worden opgemerkt die overeenkomen met specifieke bodemhorizons.

Het artikel beschrijft hoe diepe permafrost, op een diepte van meer dan drie meter, een van de weinige omgevingen op aarde is die niet is blootgesteld aan moderne antibiotica. Van meer dan 100 verschillende micro-organismen in de diepe permafrost van Siberië is vastgesteld dat ze resistent zijn tegen antibiotica. Naarmate de permafrost ontdooit, bestaat de kans dat deze bacteriën zich vermengen met smeltwater en nieuwe antibioticaresistente stammen creëren.

Een ander risico betreft bijproducten van fossiele brandstoffen, die sinds het begin van de industriële revolutie in permafrost-omgevingen zijn geïntroduceerd. Het noordpoolgebied bevat ook natuurlijke metaalafzettingen, waaronder arseen, kwik en nikkel, die al tientallen jaren worden gedolven en enorme vervuiling hebben veroorzaakt door afvalmateriaal over tientallen miljoenen hectaren.

Nu verboden verontreinigende stoffen en chemicaliën, zoals het insecticide dichloor-difenyl-trichloorethaan, DDT, die via de atmosfeer naar het noordpoolgebied werden getransporteerd en na verloop van tijd vast kwamen te zitten in permafrost, lopen het risico de atmosfeer opnieuw te doordringen.

Bovendien betekent een grotere waterstroom dat verontreinigende stoffen zich wijd kunnen verspreiden, waardoor dier- en vogelsoorten worden beschadigd en de menselijke voedselketen kan binnendringen.

Ook is er meer ruimte voor transport van verontreinigende stoffen, bacteriën en virussen. Er zijn de afgelopen 70 jaar meer dan 1000 nederzettingen op permafrost gecreëerd, of het nu gaat om de winning van hulpbronnen, militaire en wetenschappelijke projecten. Dat, in combinatie met de lokale bevolking, vergroot de kans op onbedoeld contact of vrijlating. Ondanks de bevindingen van het onderzoek, zegt het dat de risico's van opkomende micro-organismen en chemicaliën in permafrost slecht worden begrepen en grotendeels niet gekwantificeerd. Het stelt dat verder diepgaand onderzoek op het gebied van essentieel belang is om een ​​beter inzicht te krijgen in de risico's en om mitigatiestrategieën te ontwikkelen.

De hoofdauteur van de recensie, Kimberley Miner, van het NASA Jet Propulsion Laboratory, zei: "We hebben een heel klein begrip van wat voor soort extremofielen - microben die lange tijd in veel verschillende omstandigheden leven - het potentieel hebben om opnieuw op te duiken. Dit zijn microben die samen zijn geëvolueerd met dingen als gigantische luiaards of mammoeten, en we hebben geen idee wat ze zouden kunnen doen als ze in onze ecosystemen worden vrijgelaten.

"Het is belangrijk om de secundaire en tertiaire effecten van deze grootschalige aardveranderingen, zoals de dooi van de permafrost, te begrijpen. Hoewel sommige van de gevaren die gepaard gaan met het ontdooien van tot een miljoen jaar materiaal zijn vastgelegd, zijn we nog lang niet in staat om precies te modelleren en te voorspellen wanneer en waar ze zullen plaatsvinden. Dit onderzoek is cruciaal.”

Diego Fernandez van ESA voegde hieraan toe: “Onderzoek dat wordt uitgevoerd als onderdeel van de ESA-NASA Arctic Methaan- en Permafrost-uitdaging binnen ons Science for Society-programma is van vitaal belang om de wetenschap van het veranderende Noordpoolgebied te begrijpen. Het ontdooien van permafrost brengt duidelijk enorme uitdagingen met zich mee, maar er is meer onderzoek nodig. NASA en ESA bundelen hun krachten om wetenschappelijke samenwerking over de Atlantische Oceaan te bevorderen om ervoor te zorgen dat we solide wetenschap en kennis ontwikkelen, zodat besluitvormers gewapend zijn met de juiste informatie om deze problemen aan te pakken.”

https://www.esa.int/Applications/Observ ... nd_viruses
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Plaats reactie