Record lage zee-ijsbedekking in Antarctica

De plek voor nieuws en feiten over de Natuur en het Milieu op aarde.
Ook topics over de prachtige Dierenwereld op onze planeet kunnen hier worden geplaatst.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Record lage zee-ijsbedekking in Antarctica

Bericht door univers » 11 feb 2023, 06:31

Afbeelding
Polarstern in de ijsvrije Bellingshausenzee, West-Antarctica, in januari 2023. Credit: Daniela Röhnert (Universiteit van Bremen)

Er is momenteel minder zee-ijs in Antarctica dan ooit in de veertig jaar sinds het begin van satellietobservatie: begin februari 2023 was slechts 2,20 miljoen vierkante kilometer van de Zuidelijke Oceaan bedekt met zee-ijs. Onderzoekers van het Alfred Wegener Instituut en de Universiteit van Bremen analyseren de situatie voor het Sea Ice Portal.

Januari 2023 had al een nieuw record gevestigd voor zijn maandelijkse gemiddelde omvang (3,22 miljoen vierkante kilometer), ook al duurt de smeltfase op het zuidelijk halfrond tot eind februari. Het huidige expeditieteam aan boord van de RV Polarstern heeft zojuist vrijwel ijsvrije omstandigheden gemeld in het huidige onderzoeksgebied, de Bellingshausenzee.

"Op 8 februari 2023 was de omvang van het Antarctische zee-ijs met 2,20 miljoen vierkante kilometer al gezakt tot onder het vorige recordminimum van 2022 (2,27 miljoen vierkante kilometer op 24 februari 2022). Aangezien het smelten van het zee-ijs in Antarctica hoogstwaarschijnlijk zal doorgaan in de tweede helft van de maand kunnen we nog niet zeggen wanneer het dieptepunt zal worden bereikt of hoeveel meer zee-ijs er tussen nu en dan zal smelten', zegt prof. Christian Haas, hoofd van de Sea Ice Physics Section aan de Alfred Wegener Institute, Helmholtz Center for Polar and Marine Research (AWI), met betrekking tot de huidige ontwikkelingen in Antarctica.

"De snelle afname van zee-ijs in de afgelopen zes jaar is best opmerkelijk, aangezien de ijslaag in de vijfendertig jaar daarvoor nauwelijks veranderde. Het is nog onduidelijk of wat we zien het begin is van een snel einde aan de zomer." zee-ijs in Antarctica, of als het slechts het begin is van een nieuwe fase die wordt gekenmerkt door een lage maar nog steeds stabiele zee-ijsbedekking in de zomer."

Het smelten is sinds december 2022 gevorderd, vooral in de Bellingshausen- en Amundsenzee in West-Antarctica; de eerste is vrijwel ijsvrij. Dat is ook waar het onderzoeksschip Polarstern zich momenteel bevindt, het onderzoeken van het achtergelaten bewijs van ijstijden en interglacialen in het verleden.

Volgens expeditieleider en AWI-geofysicus prof. Karsten Gohl, die nu voor de zevende keer in de regio is na zijn eerste bezoek in 1994: "Ik heb hier nog nooit zo'n extreme, ijsvrije situatie gezien. Het continentaal plat, een gebied zo groot als Duitsland, is nu volledig ijsvrij. Hoewel deze omstandigheden gunstig zijn voor ons veldwerk op schepen, is het nog steeds verontrustend om te bedenken hoe snel deze verandering heeft plaatsgevonden."

In de loop van het jaar bereikt het Antarctische zee-ijs over het algemeen zijn maximale omvang in september of oktober en zijn minimale omvang in februari. In sommige regio's smelt het zee-ijs in de zomer volledig. In de winter bevordert het koude klimaat op Antarctica de snelle vorming van nieuw zee-ijs. Op zijn maximum is de zee-ijsbedekking in Antarctica over het algemeen tussen de 18 en 20 miljoen vierkante kilometer. In de zomer neemt het af tot ongeveer 3 miljoen vierkante kilometer, wat veel meer natuurlijke jaarlijkse variabiliteit vertoont dan ijs in het Noordpoolgebied.

Verder is het Antarctische zee-ijs veel dunner dan zijn Arctische tegenhanger en komt het alleen seizoensgebonden voor - wat verklaart waarom de ontwikkeling ervan lange tijd als onmogelijk werd beschouwd om te voorspellen na een paar dagen. De afgelopen jaren heeft de wetenschap echter verschillende mechanismen ontdekt om de ontwikkeling van zee-ijs op seizoensschalen te voorspellen. Het weken tot maanden van tevoren kennen van de aanwezigheid van zee-ijs is van groot belang voor de Antarctische scheepvaart.

Analyses van de huidige omvang van het zee-ijs, uitgevoerd door het Sea Ice Portal-team, tonen aan dat het ijs gedurende de hele maand januari 2023 de laagste ooit geregistreerde omvang voor de tijd van het jaar had sinds het begin van de registratie in 1979. De maandelijkse gemiddelde waarde was 3,22 miljoen vierkante kilometer, ca. 478.000 vierkante kilometer (een gebied ongeveer zo groot als Zweden) onder het vorige minimum uit 2017.

Het Antarctisch zee-ijs laat, wat betreft de ontwikkeling op lange termijn, een dalende trend zien van 2,6 procent per decennium. Dit is het achtste achtereenvolgende jaar waarin de gemiddelde omvang van het zee-ijs in januari onder de langetermijntrend lag.

Dit intense smelten kan te wijten zijn aan ongewoon hoge luchttemperaturen in het westen en oosten van het Antarctisch Schiereiland, die ca. 1,5 °C boven het langjarig gemiddelde. Bovendien bevindt de Southern Annular Mode (SAM) zich in een sterk positieve fase, wat de heersende windcirculatie in Antarctica beïnvloedt. In een positieve SAM-fase (zoals vandaag) vormt zich een lagedrukanomalie boven Antarctica, terwijl zich een hogedrukanomalie ontwikkelt boven de middelste breedtegraden.

Dit intensiveert de westenwinden en zorgt ervoor dat ze samentrekken in de richting van Antarctica. Als gevolg hiervan neemt de opwelling van circumpolair diep water op het continentale plat in Antarctica toe, wat de terugtrekking van zee-ijs bevordert. Wat nog belangrijker is, het versterkt ook het smelten van ijsplaten, een essentieel aspect voor de toekomstige wereldwijde zeespiegelstijging.

Het ontrafelen van de geologische evolutie van de West-Antarctische ijskap, dwz de enorme gletsjers die het Antarctische continent bedekken en de ijsplaten voeden, is het verkondigde doel van de huidige Polarstern-expeditie. Door dit te doen, hopen we, dat we nauwkeurigere uitspraken kunnen doen over de toekomstige ontwikkeling van de ijskap, en dus over de stijging van de zeespiegel in het licht van de voortdurende klimaatverandering.

Het laatste interglaciaal, 120.000 jaar geleden, en een langdurige warme periode in het Plioceen, ongeveer 3,5 miljoen jaar geleden, worden bijvoorbeeld als analoog aan vandaag beschouwd. In beide voorgaande perioden was de opwarming uitsluitend te wijten aan geleidelijke veranderingen in de baan van de aarde - tegenwoordig worden deze aangevuld met kooldioxide-emissies , die worden geproduceerd door het gebruik van fossiele brandstoffen en zich ophopen in de atmosfeer.

De inzichten die uit de geschiedenis van de ijskappen zijn verkregen, zijn bedoeld om te helpen inschatten hoe snel en uitgebreid ze zullen smelten wanneer bepaalde omslagpunten van de snelle antropogene klimaatverandering van vandaag worden overschreden. In dit verband gebruiken onderzoekers geofysische en geologische methoden om mariene sedimenten op de zeebodem te onderzoeken, die als archieven van bewegingen van ijskappen in het verleden waardevolle informatie bevatten.

Historische gegevens weerspiegelen ook de enorme veranderingen. In de Antarctische zomer bijvoorbeeld, 125 jaar geleden, zat het Belgische onderzoeksschip Belgica meer dan een jaar vast in het enorme pakijs - in precies dezelfde regio waar de Polarstern nu kan opereren in volledig ijsvrij water.

De foto's en dagboeken van de bemanning van de Belgica bieden een unieke kroniek van de ijscondities in de Bellingshausenzee aan het begin van het industriële tijdperk, die klimaatonderzoekers vaak gebruiken als maatstaf voor vergelijking met de huidige klimaatverandering.

https://phys.org/news/2023-02-sea-ice-antarctic.html
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Plaats reactie