Mysterie & Wetenschap Forum

'Zwitsers moeten stoppen met eten van hond'

Zwitserse dierenactivisten eisen een verbod op het eten van hond.
Politici lijken echter nog niet geneigd tot wetgeving over te gaan en willen het aan elke burger zelf overlaten of hij al dan niet hond eet.

Dat meldde de krant de Bild vandaag. De traditie van het eten van hond leeft in enkele landelijke streken van het Alpenland,
zoals het Rheintal, Appenzell en de Innerschweiz.

Overtollige honden
Vaak zijn het boeren die 'overtollige' honden opeten. De Zwitserse krant SonntagsBlick haalde een boer aan die gerookte hond eet
en die 'voortreffelijk' vindt smaken. Een andere boer zegt in de krant Tages-Anzeiger: 'Vlees is vlees'.

Het eten van honden is in Zwitserland niet verboden zolang het voor eigen gebruik is en het beest diervriendelijk wordt gedood.
De handel in hondenvlees is echter verboden. In de buurlanden Duitsland en Oostenrijk is ook het eten van hond verboden.
In Aziatische landen als China, Korea en Vietnam daarentegen is het eten van hond gebruikelijk.

RTLNieuws.nl

Walvishaai legt recordbrekend lange afstand af


Walvishaai voor de kust van Panama. Foto door Kevan Mantell

Onderzoekers zien de enorme vis maar liefst 20.142 kilometer zwemmen!

Nog niet eerder hebben onderzoekers een walvishaai zo’n grote afstand af zien leggen. Sterker nog: onderzoekers zijn er nog niet eerder getuige van geweest dat een marien organisme zo’n grote afstand overbrugt. Dat is te lezen in het blad Marine Biodiversity Records. In het paper schrijven de onderzoekers dat het record tot voor kort op naam van een witte haai stond die in negen maanden tijd zo’n 20.000 kilometer aflegde. De walvishaai die onderzoekers nu gevolgd hebben – bijgenaamd Anne – gaat daar nét overheen.

Zendertje
Onderzoeker voorzagen de walvishaai voor de kust van Centraal-Amerika van een zendertje. Deze zender liet via satellieten weten waar de walvishaai zich bevond, maar kon alleen met die satellieten communiceren als het dier niet te diep zwom. De haai bleef zo’n 116 dagen in de regio, maar zwom vervolgens naar Clipperton (een atol in het noorden van de Grote Oceaan), om daarna Cocoseiland (Costa Rica) te naderen en door te zwemmen naar de Galapagoseilanden. 266 dagen nadat de walvishaai van een zender was voorzien, verdween het signaal, omdat de haai de diepte inging. Na 235 dagen dook het signaal weer op, nu ten zuiden van Hawaii. Na zo’n 9 dagen in dat gebied te hebben rondgehangen, zwom Anne door naar de Marianentrog.

Waarom?
Waarom Anne zo’n grote afstand aflegde, is onduidelijk. “We hebben heel weinig informatie over waarom walvishaaien migreren,” aldus onderzoeker Héctor M. Guzmán. “Zoeken ze naar voedsel, mogelijkheden om zich voort te planten of is het iets anders wat ze drijft?” Onderzoeker Scott Eckert voegt toe: “Aangezien dit ’s werelds grootste vis is, verbaast het me hoe weinig we over deze soort weten.”

Walvishaaien staan te boek als bedreigd; in de afgelopen 75 jaar zou ongeveer de helft van alle walvishaaien verdwenen zijn. Het is grotendeels te herleiden naar vissers die jacht maken op onder meer hun vinnen en vlees. Ook komt het regelmatig voor dat jonge walvishaaien per ongeluk in de netten van vissers belanden. Om de walvishaai beter te kunnen beschermen, moet duidelijk worden waar ze zich precies bevinden en volgens welke routes ze zich verplaatsen. Dit nieuwe onderzoek werpt daar een nieuw licht op.


Walvishaai ontmoet de Caribische kust van Panama. Deze vis was ongeveer 16-18 voet lang, maar walvishaaien kunnen tot 40 voet groeien en zijn de grootste vis. Foto door Sam Farkas

https://newsdesk.si.edu/releases/whale- ... -migration

Plastic afval bedreigt zeeschildpadden al voor ze hun ei verlaten

Het plastic warmt de kraamkamers mogelijk te veel op.

Wetenschappers van de Florida State University togen naar tien stranden waar veel onechte karetschildpadden hun eieren leggen. Ze verzamelden er verschillende zandmonsters en bestudeerden deze. In elk monster werden microplastics aangetroffen. En de concentratie microplastics bleek met name groot te zijn in de duinen, waar de onechte karetschildpad het liefst zijn eieren legt.

Temperatuurstijging
Het is behoorlijk zorgwekkend. Want plastic is sterk geneigd om in reactie op relatief kleine temperatuurstijgingen behoorlijk wat extra warmte vast te houden. Het betekent dat de temperatuur van het zand – zolang het maar flink wat plastic bevat – behoorlijk kan oplopen. En dat is weer van grote invloed op de eieren van de onechte karetschildpad. Het geslacht van de jongen in de eieren wordt namelijk bepaald door de temperatuur van het omringende zand. “Veranderingen in de incubatietemperatuur kan de geslachtsverhoudingen op deze stranden veranderen,” concludeert onderzoeker Mariana Fuentes voorzichtig. “Maar in dit stadium weten we niet hoeveel microplastic nodig is om deze veranderingen teweeg te brengen.”

Vervolg
Vervolgonderzoek moet uitwijzen wat de aanwezigheid van de microplastics met de temperatuur van het zand doet. “De eerste stap was: vaststellen of zeeschildpadden bloot worden gesteld aan microplastics,” vertelt Fuentes. “Vervolgens zullen we de potentiële impact verkennen.”

De plasticvervuiling is een groot probleem. En een groot deel van het gedumpte plastic belandt uiteindelijk in zee: naar schatting komt er elk jaar zo’n 8 miljard kilo plastic in de oceanen terecht. En daar vormt het een grote bedreiging voor vissen, zeevogels en bijvoorbeeld schildpadden. Zij kunnen vast komen te zitten in het plastic. Ook komt het regelmatig voor dat mariene organismen het plastic opeten, wat verstopping en soms zelfs de dood tot gevolg kan hebben.

https://www.scientias.nl/plastic-afval- ... -verlaten/

http://news.fsu.edu/news/science-techno ... pollution/

Heb ze gezien in Wyoming maar helaas niet de mannetjes.
Die zijn het mooiste.