Vitharr schreef:
Men worstelt momenteel enorm met een hernieuwde visie op de werkelijkheid. Momenteel denkt men dat sommige gebeurtenissen vastliggen in bloktijd maar dat de route ertussen (wat we nu nog causaal verband noemen) niet bestaat uit zekerheid, maar uit waarschijnlijkheid. Ik breek mijn hoofd over het verschil daartussen. Waarom ligt het ene vast en het andere niet? [think]
Ik ga er vanuit dat beide mogelijkheden aanwezig zijn. En dan neem ik eigen ervaring,
waar ik hier wel eens over heb geschreven, als voorbeeld.
Tijdens een rit naar vrienden in Delft reden mijn man en ik, met mijn oudste kind toen van
nog geen jaar op mijn schoot, in een Citroën (lelijke eend) op de rijksweg.
Op een gegeven moment hoorde ik mezelf zeggen tegen mijn man dat 'er iets zou gebeuren
met de auto, maar dat het goed af zou lopen'.....
En toen ik uitgesproken was werd ik héél rustig.
In die periode had ik last van hyperventilatie en zo rustig als op dat moment was ik zelden.
Tien minuten later kregen we op de rijksweg, die een aantal banen breed was, een klapband
aan de voorkant. De auto waarin we reden huppelde over de rijksweg en schoot alle kanten
uit. Dat huppelen was een eigenschap van iedere 'lelijke eend', het hoorde erbij door de aparte vering die hij had.
Omdat ik, nadat ik voorspelde dat er iets met de auto zou gebeuren, zo bijzonder rustig werd
en bleef voor en tijdens het gebeuren, zie ik deze rust als een 'flow' waar ik in verbleef.
Ik bleef rustig ook na het gebeuren; het voelde alleen onprettig dat ik in de auto zat op
de rijksweg en mijn man de band ging wisselen. Daarna zijn we doorgereden en zijn
op visite geweest. Ik weet niet eens meer of we er tijdens de visite nog over hebben
gesproken. Ook jaren erna heb ik me nooit gerealiseerd dat dit iets bijzonders was.
Totdat ik bekend werd met het fenomeen 'voorschouw'.
In deze gebeurtenis ga ik ervan uit dat dit 'moest' gebeuren. Dat alles er op afgesteld was
dat de verschillende energiebanen (frequenties?) op het moment van de klapband het
kritieke punt zouden bereiken.
Ik kan me voorstellen dat wanneer ik niet 'de melding', die ik ontving en die ik mezelf hoorde
uitspreken, dat ik op het moment van de klapband in paniek was geweest en misschien
alles minder soepel was afgelopen. Ik zat met een baby op schoot op de achterbank.
Er was toen geen verplichting tot kinderzitjes of gordels. Dus er had van alles kunnen
gebeuren als ik in paniek was geraakt. Nu was ik kalm en rustig waardoor mijn man juist kon
reageren en het goed afliep. Het gebeuren is wel altijd helder in mijn geest aanwezig als een
filmpje als ik er aan wordt herinnerd. Ook die diepe rust is dan op te roepen.
Het verschil zit volgens mij in de factoren die in een situatie meespelen.
-Er zijn mensen die niet openstaan voor de mogelijkheid dat je iets kan doorkrijgen en
houden op die manier de deur dicht.
-Zo zijn er mensen die wel iets doorkrijgen en er niet op durven te vertrouwen.
-Er zijn mensen die, net als ik, reageren (bewust of onbewust) zoals ik, waardoor de 'lijnen'
die naar een gebeurtenis leiden worden beïnvloed. Ga je in een 'flow' zal alles ongestoord
kunnen doorlopen. Ga je tegen de 'flow' in dan verstoor je doorstroom naar je zuivere ontvangst of stopt de ontvangst.
Ik ga uit van het principe dat alles voortdurend in verandering/beweging is in de kosmos.
Zo kunnen 'storingen' ontstaan door allerlei factoren die de 'lijnen' naar een gebeurtenis
storen of doen afwijken. Ik heb een periode gehad waarbij ik probeerde duidelijk te krijgen
welke factoren/lijnen er allemaal voor nodig waren om een bepaalde gebeurtenis in mijn
leven te laten gebeuren. Dan (h)erken je een aantal eigen lijntjes die je hebt aangebracht
en diverse die door het buitengebeuren zijn aangebracht. Maar je kan die lijntjes alleen maar
kort duiden. Ze lopen de kosmos in en buiten ons zicht, maar niet buiten onze beïnvloeding.
Dat krijg je er een aantal duidelijk en tegelijkertijd besef je hoeveel lijntjes je niet kan
duiden. In iedere gebeurtenis/moment zit een kern die is ontstaan door misschien wel
miljoenen lijnen die een zeer hectische reis maken om op HET moment van een gebeurtenis
uit te komen. En dan heeft menig mens op een wonderbaarlijke manier de gave om op één
bijzonder moment te 'weten' wat er staat te gebeuren......
Hoe daar mee omgegaan wordt kan bepalen of dat een vaststaande gebeurtenis is of dat
hij 'afgeleid/omgeleid' wordt.
Mijn ervaring is wel dat vertrouwen in het fenomeen 'voorschouw' of 'voorvoelen' en daar
serieus mee omgaan je voor dingen kan behoeden of je kan aanreiken tot steun of zegen.
Het kan ook een heftige gebeurtenis zijn die je doorkrijgt en dat kan heel moeilijk zijn.
Zeker als je jezelf afvraagt of je dat 'weten van een gebeurtenis die staat te gebeuren' naar buiten moet brengen of niet.
Maar dit zijn mijn gedachten over dit alles.