Asteroïden onderzoeken met Lucy's wetenschappelijke instrumenten

[univers]

Deze video belicht de reeks instrumenten aan boord van het Lucy-ruimtevaartuig dat zal worden gebruikt om gegevens te verzamelen over de Trojaanse asteroïden. Aangezien Lucy de eerste ruimtemissie zal zijn die de Trojanen zal verkennen, zal de verzamelde informatie een buitengewoon inzicht geven in de geschiedenis van ons zonnestelsel. De drie belangrijkste wetenschappelijke instrumenten zijn L'LORRI, L'TES en L'Ralph, en de missie zal ook een High Gain-antenne en een terminal-volgcamera (T2CAM) gebruiken om haar onderzoeken uit te voeren. De missie wordt gelanceerd in oktober 2021. Videocredit: NASA's Goddard Space Flight Center Geproduceerd en bewerkt door: David Ladd (AIMM) Videograaf: Rob Andreoli (AIMM) Videograaf: Christopher Tucker (Lockheed Martin) Animaties door: Walt Feimer (KBRwyle), Michael Lentz (KBRwyle), Jacquelyn DeMink (USRA), Jonathan North (KBRwyle),

[univers]

NASA's Lucy Mission observeert een maansverduistering
NASA's Lucy-ruimtevaartuig observeerde de totale maansverduistering van 15-16 mei 2022 vanuit een uniek uitkijkpunt, 64 miljoen mijl (100 miljoen km) van de aarde, bijna 70% van de afstand tussen de aarde en de zon. Met behulp van haar panchromatische camera met hoge resolutie, L'LORRI, kon Lucy kijken hoe de aarde haar schaduw op de maan wierp. Op deze afstand leken de aarde en de maan slechts 0,2 graden uit elkaar voor Lucy, met dezelfde afstand als de achterlichten van een auto, gezien vanaf een afstand van 400 m.


Credits: NASA/Goddard/APL/SwRI
In deze timelapse-video is de aarde links te zien (de rotatie ervan is duidelijk zichtbaar) terwijl de maan (rechts, zesvoudig helderder gemaakt om de zichtbaarheid te vergroten) uit het zicht verdwijnt wanneer deze in de schaduw van de aarde overgaat. De video beslaat een periode van bijna drie uur, van 21:40 uur EDT op 15 mei tot 12:30 uur EDT op 16 mei. De waarnemingen eindigden voordat de maan uit de schaduw te voorschijn kwam.

Het Lucy-ruimtevaartuig werd gelanceerd in oktober 2021. Het reist momenteel terug naar de aarde voor een zwaartekrachthulp op 16 oktober 2022, om het voort te stuwen op zijn reis naar de Trojaanse asteroïden.

Door Katherine Kretke
Southwest Research Institute

https://www.nasa.gov/feature/goddard/20 ... ar-eclipse


NASA Lucy-ruimtevaartuig had een episch uitzicht op de maansverduistering op 15-16 mei 2022...van 64 miljoen mijl (100 miljoen km) verwijderd!

[univers]

NASA's Lucy-missie zet het implementatieproces van zonne-array voort
NASA's Lucy-missieteam bevindt zich midden in een inspanning in meerdere fasenom het ontgrendelde zonnepaneel van het ruimtevaartuig verder in te zetten. Op 9 mei gaf het team het ruimtevaartuig het bevel om de ontplooiingsmotor van de array te bedienen door zowel de primaire als de back-upmotorwikkelingen gelijktijdig te gebruiken om meer koppel te genereren, dat wil zeggen een hardere trekkracht. De motor werkte zoals verwacht en rolde verder in het koord dat het zonnepaneel opentrekt. Nadat de motor een aantal korte intervallen had gedraaid om oververhitting te voorkomen, pauzeerde het team om de resultaten te analyseren. Gegevens van het ruimtevaartuig toonden aan dat de inzet op dezelfde manier verliep als technische grondtests, waardoor het team verder kon met de tweede fase van de poging. Analyse van de gegevens suggereerde ook dat er nog een extra koord moest worden ingetrokken. Het team stuurde op 12 mei opnieuw dezelfde commando's.

Op 26 mei kreeg het ruimtevaartuig opnieuw het bevel om het zonnepaneel in te zetten. Evenals bij de eerste twee pogingen werden beide motorwikkelingen gedurende korte tijd gelijktijdig aangestuurd om oververhitting te voorkomen. Daarna analyseerde het team opnieuw de gegevens van het evenement, waaruit opnieuw bleek dat de array zich bleef openen. Het team herhaalde de opdrachtreeks voor de implementatie op 2 juni voor de vierde keer. Hoewel de array nog steeds niet vergrendelde, geven de gegevens aan dat deze tijdens de poging verder werd ingezet en verstijfde.

Het team heeft nog verschillende mogelijkheden om deze implementatieopdrachten te herhalen. Hoewel er geen garantie is dat extra pogingen de array zullen vergrendelen, zijn er sterke aanwijzingen dat het proces de array onder meer spanning zet, waardoor deze verder wordt gestabiliseerd. Zelfs als de array uiteindelijk niet klikt, kan de extra versteviging voldoende zijn om de missie volgens plan te vliegen.

Het ruimtevaartuig voltooide op 7 juni een baancorrectiemanoeuvre. Dit was de eerste in een reeks manoeuvres die het ruimtevaartuig zal uitvoeren ter voorbereiding op de eerste zwaartekrachthulp van de missie, gepland voor 16 oktober 2022.

https://blogs.nasa.gov/lucy/2022/06/08/ ... t-process/

[univers]

NASA-team lost problemen met asteroïde-gebonden Lucy op over miljoenen kilometers
Na de succesvolle lancering van NASA's Lucy-ruimtevaartuig op 16 oktober 2021, zat een groep ingenieurs rond een lange vergadertafel in Titusville, Florida. Lucy was slechts enkele uren bezig met zijn 12-jarige vlucht, maar er was een onverwachte uitdaging opgedoken voor de allereerste Trojaanse asteroïde-missie.
Gegevens gaven aan dat een van Lucy's zonnepanelen die de systemen van het ruimtevaartuig van stroom voorziet - ontworpen om te ontvouwen als een handventilator - niet volledig was geopend en vergrendeld, en het team was aan het uitzoeken wat ze nu moesten doen.

Teams van NASA en Lucy-missiepartners kwamen snel samen om problemen op te lossen. Aan de telefoon waren teamleden van Lockheed Martin's Mission Support Area buiten Denver, die in direct contact stonden met het ruimtevaartuig.

Het gesprek was stil, maar toch intens. Aan de ene kant van de kamer zat een ingenieur met gefronste wenkbrauwen een papieren bord op dezelfde manier op en neer te vouwen als Lucy's enorme cirkelvormige zonnepanelen.

Er waren zoveel vragen. Wat er is gebeurd? Was de array überhaupt open? Was er een manier om het te repareren? Zou Lucy in staat zijn om veilig de manoeuvres uit te voeren die nodig zijn om haar wetenschappelijke missie te volbrengen zonder een volledig opgestelde array?

Nu Lucy al snel op weg was door de ruimte, stond er veel op het spel.


NASA's Lucy-missie gaat naar de Jupiter Trojans - twee zwermen onontdekte asteroïden die vastzitten in de baan van Jupiter. Lucy maakte een perfecte lancering op 16 oktober 2021, maar toen het ruimtevaartuig zijn zonnepanelen begon te ontvouwen, stuitte het op een anomalie. Een van de arrays kon niet volledig worden ingezet en vergrendeld, waardoor de missie in gevaar kwam. Maandenlang heeft Lucy's vluchtoperatieteam nauwgezet gewerkt om het probleem aan te pakken en Lucy weer op zijn zonne-aangedreven reis naar de Jupiter Trojans te krijgen. Credits: NASA's Goddard Space Flight Center

Binnen enkele uren verzamelde NASA Lucy's anomalie-responsteam, bestaande uit leden van het Southwest Research Institute (SwRI) van de wetenschappelijke missie in Austin, Texas; missieoperaties leiden NASA's Goddard Space Flight Center in Greenbelt, Maryland; ruimtevaartuigbouwer Lockheed Martin; en Northrop Grumman in San Diego, ontwerper en bouwer van zonnepanelen.

"Dit is een getalenteerd team dat zich sterk inzet voor het succes van Lucy", zegt Donya Douglas-Bradshaw, voormalig Lucy-projectmanager van NASA Goddard. "Ze hebben dezelfde gretigheid en toewijding die ons tot een succesvolle lancering hebben gebracht tijdens een once-in-a-lifetime pandemie."

Verenigd in hun streven om ervoor te zorgen dat Lucy zijn volledige potentieel zou bereiken, begon het team aan een grondige diepe duik om de oorzaak van het probleem te achterhalen en de beste weg voorwaarts te ontwikkelen.

Aangezien het ruimtevaartuig verder volkomen gezond was, haastte het team zich nergens tegenaan.

"We hebben een ongelooflijk getalenteerd team, maar het was belangrijk om ze de tijd te geven om uit te zoeken wat er is gebeurd en hoe ze verder moeten", zegt Hal Levison, Lucy's hoofdonderzoeker van SwRI. “Gelukkig was het ruimtevaartuig waar het moest zijn, nominaal functionerend en – belangrijker nog – veilig. We hadden tijd.”

Het team bleef gefocust gedurende vele lange dagen en nachten en werkte de opties door. Om Lucy's zonnepaneelconfiguratie in realtime te evalueren, vuurde het team stuwraketten op het ruimtevaartuig af en verzamelde gegevens over hoe die krachten het zonnepaneel deden trillen. Vervolgens voerden ze de gegevens in een gedetailleerd model van de motorassemblage van de array in om te concluderen hoe rigide Lucy's array was - wat hielp om de oorzaak van het probleem te achterhalen.

Eindelijk kwamen ze achter de oorzaak: een koord dat was ontworpen om Lucy's enorme zonnepaneel open te trekken, was waarschijnlijk op zijn spoelachtige spoel gesnauwd.

Na maanden van verder brainstormen en testen, besloot Lucy's team twee mogelijke paden voorwaarts te kiezen.

In één geval zouden ze harder aan het koord trekken door de back-up-implementatiemotor van de array tegelijk met de primaire motor te laten draaien. De kracht van twee motoren moet ervoor zorgen dat het vastgelopen koord verder kan worden opgerold en het vergrendelingsmechanisme van de array kan worden ingeschakeld. Hoewel beide motoren oorspronkelijk nooit bedoeld waren om tegelijkertijd te werken, gebruikte het team modellen om ervoor te zorgen dat het concept zou werken.


Lucy's enorme zonnepanelen voltooiden hun eerste reeks implementatietests in januari 2021 in een thermische vacuümkamer bij Lockheed Martin Space.
Credits: Lockheed Martin Space
De tweede optie: gebruik de array zoals deze was - bijna volledig ingezet en genereert meer dan 90% van het verwachte vermogen.

"Elk pad bracht een bepaald risico met zich mee om de wetenschappelijke basisdoelstellingen te bereiken", zegt Barry Noakes, hoofdingenieur diepe ruimteverkenning van Lockheed Martin. "Een groot deel van onze inspanning was het identificeren van proactieve acties die het risico in beide scenario's beperken."

Het team heeft voor beide opties mogelijke uitkomsten in kaart gebracht en getest. Ze analyseerden uren aan testbeelden van de array, construeerden een replica op de grond van de motorassemblage van de array en testten de replica voorbij zijn limieten om de risico's van verdere implementatiepogingen beter te begrijpen. Ze ontwikkelden ook speciale high-fidelity-software om Lucy in de ruimte te simuleren en mogelijke rimpeleffecten te meten die een herschikkingspoging op het ruimtevaartuig zou kunnen hebben.

"De samenwerking en het teamwerk met de missiepartners was fenomenaal", zegt Frank Bernas, vice-president, ruimtevaartcomponenten en strategische bedrijven bij Northrop Grumman.

Na maanden van simulaties en testen besloot NASA verder te gaan met de eerste optie: een poging in meerdere stappen om het zonnepaneel volledig opnieuw in te zetten. In mei en juni gaf het team zeven keer het bevel aan het ruimtevaartuig om gelijktijdig de primaire en back-upmotoren voor de plaatsing van zonnepanelen te laten draaien. De poging slaagde, het koord naar binnen trekken en de array verder openen en spannen.

De missie schat nu dat Lucy's zonnepaneel tussen 353 graden en 357 graden open is (van de 360 ​​graden in totaal voor een volledig ingezette array). Hoewel de array niet volledig is vergrendeld, staat deze onder aanzienlijk meer spanning, waardoor deze stabiel genoeg is voor het ruimtevaartuig om te werken zoals nodig voor missies.

Het ruimtevaartuig is nu klaar en in staat om de volgende grote missiemijlpaal te voltooien - een hulp door de zwaartekracht van de aarde in oktober 2022. Lucy zal naar verwachting in 2025 bij zijn eerste asteroïde doel aankomen.

https://www.nasa.gov/feature/goddard/20 ... s-of-miles

[univers]

NASA's Lucy-ruimtevaartuig bereidt zich voor om langs de aarde te slingeren
Op 16 oktober, om 07:04 uur EDT, zal NASA's Lucy-ruimtevaartuig, de eerste missie naar de Jupiter Trojaanse asteroïden, de atmosfeer van de aarde afromen en slechts 350 kilometer boven het oppervlak passeren. Door langs de aarde te slingeren op de eerste verjaardag van de lancering, krijgt Lucy een deel van de baanenergie die ze nodig heeft om naar deze nooit eerder bezochte populatie asteroïden te reizen.


Deze illustratie toont het Lucy-ruimtevaartuig dat een van de Trojaanse asteroïden nabij Jupiter passeert.
Credits: Southwest Research Institute

De Trojaanse asteroïden zitten vast in banen rond de zon op dezelfde afstand als Jupiter, ver voor of achter de gigantische planeet. Lucy is momenteel een jaar bezig met een reis van twaalf jaar. Deze zwaartekrachthulp zal Lucy op een nieuw traject plaatsen voor een baan van twee jaar, waarna het naar de aarde terugkeert voor een tweede zwaartekrachthulp. Deze tweede hulp zal Lucy de energie geven die ze nodig heeft om de belangrijkste asteroïdengordel over te steken, waar ze asteroïde Donaldjohanson zal observeren, en vervolgens naar de leidende Trojaanse asteroïdenzwerm te reizen. Daar zal Lucy langs zes Trojaanse asteroïden vliegen: Eurybates en zijn satelliet Queta, Polymele en zijn nog niet nader genoemde satelliet, Leucus en Orus.

Voor deze eerste zwaartekrachthulp zal het lijken alsof Lucy de aarde vanuit de richting van de zon nadert. Hoewel dit betekent dat waarnemers op aarde Lucy niet kunnen zien in de dagen voor de gebeurtenis, zal Lucy wel foto's kunnen maken van de bijna volle aarde en maan. Missiewetenschappers zullen deze beelden gebruiken om de instrumenten te kalibreren.

Lucy's baan zal het ruimtevaartuig heel dicht bij de aarde brengen, zelfs lager dan het internationale ruimtestation, wat betekent dat Lucy door een gebied vol met om de aarde draaiende satellieten en puin zal gaan. Om de veiligheid van het ruimtevaartuig te garanderen, heeft NASA procedures ontwikkeld om te anticiperen op mogelijk gevaar en, indien nodig, een kleine manoeuvre uit te voeren om een ​​botsing te voorkomen.

"Het Lucy-team heeft twee verschillende manoeuvres voorbereid", zegt Coralie Adam, Lucy plaatsvervangend navigatieteamchef van KinetX Aerospace in Simi Valley, Californië. "Als het team detecteert dat Lucy het risico loopt te botsen met een satelliet of een stuk puin, dan - 12 uur voor de dichtste nadering van de aarde - zal het ruimtevaartuig een van deze uitvoeren, waarbij de tijd van de dichtste nadering met twee wordt gewijzigd. of vier seconden. Dit is een kleine correctie, maar het is voldoende om een ​​potentieel catastrofale botsing te voorkomen.”

Lucy zal de aarde op zo'n lage hoogte passeren dat het team het effect van atmosferische weerstand moest meenemen bij het ontwerpen van deze flyby. Lucy's grote zonnepanelen versterken dit effect.

"In het oorspronkelijke plan zou Lucy ongeveer 30 mijl dichter bij de aarde passeren", zegt Rich Burns, Lucy-projectmanager bij NASA's Goddard Space Flight Center in Greenbelt, Maryland. “Toen echter duidelijk werd dat we deze vlucht misschien moesten uitvoeren met een van de zonnepanelen ontgrendeld , hebben we ervoor gekozen om een ​​beetje van onze brandstofreserves te gebruiken, zodat het ruimtevaartuig de aarde op een iets grotere hoogte passeert, waardoor de verstoring van de atmosferische weerstand op de zonnepanelen van het ruimtevaartuig.”


NASA's Lucy-ruimtevaartuig zal op 16 oktober 2022 uitzonderlijk dicht langs de aarde vliegen.
Credits: NASA's Goddard Space Flight Center

Rond 06:55 uur EDT zal Lucy voor het eerst zichtbaar zijn voor waarnemers op de grond in West-Australië (18:55 voor die waarnemers). Lucy zal snel overvliegen, een paar minuten duidelijk zichtbaar voor het blote oog, voordat ze om 07:02 uur EDT verdwijnt wanneer het ruimtevaartuig in de schaduw van de aarde komt. Lucy zal in het donker over de Stille Oceaan blijven en om 7.26 uur EDT uit de schaduw van de aarde tevoorschijn komen. Als de wolken samenwerken, zouden hemelwachters in het westen van de Verenigde Staten Lucy met behulp van een verrekijker moeten kunnen zien.

"De laatste keer dat we het ruimtevaartuig zagen, werd het ingesloten in de payload-kuip in Florida", zegt Hal Levison, hoofdonderzoeker van Lucy bij het Southwest Research Institute (SwRI) Boulder, Colorado-kantoor. “Het is opwindend dat we hier in Colorado kunnen staan ​​en het ruimtevaartuig weer kunnen zien. En deze keer zal Lucy in de lucht zijn.”

Lucy zal zich dan snel terugtrekken uit de omgeving van de aarde, langs de maan gaan en nog een paar kalibratiebeelden maken voordat ze verder gaat naar de interplanetaire ruimte.

"Ik ben vooral enthousiast over de laatste paar foto's die Lucy van de maan zal maken", zegt John Spencer, waarnemend plaatsvervangend projectwetenschapper bij SwRI. "Het tellen van kraters om de botsingsgeschiedenis van de Trojaanse asteroïden te begrijpen, is de sleutel tot de wetenschap die Lucy zal uitvoeren, en dit zal de eerste gelegenheid zijn om Lucy's vermogen om kraters te detecteren te kalibreren door het te vergelijken met eerdere waarnemingen van de maan door andere ruimtemissies .”

https://www.nasa.gov/feature/goddard/2022/lucy-ega

NASA's Lucy vliegt langs duizenden objecten voor Earth Gravity Assist
Missie-ingenieurs zullen NASA's Lucy-ruimtevaartuig non-stop volgen terwijl het zich voorbereidt om op 16 oktober in de buurt van de aarde te duiken om de zwaartekracht van deze planeet te gebruiken om koers te zetten naar de Jupiter Trojaanse asteroïden.

Maar ze zullen ook iets anders nauwlettend volgen: meer dan 47.000 satellieten, puin en andere objecten die rond onze planeet cirkelen. Een kans van meer dan 1-10.000 dat Lucy met een van deze objecten zal botsen, vereist dat missie-ingenieurs de baan van het ruimtevaartuig enigszins aanpassen.

Hoewel een aanpassing onwaarschijnlijk is en botsingen zeldzaam zijn, neemt de kans toe naarmate het aantal objecten in de baan van de aarde groeit , zeggen NASA-experts.


Credits: NASA's Goddard Space Flight Center

Het internationale ruimtestation bijvoorbeeld is sinds 1999 31 keer uit de buurt van ruimteschroot gemanoeuvreerd, waaronder drie keer sinds 2020.

"Low-Earth Orbit wordt steeds drukker, dus dat moet tegenwoordig deel uitmaken van de overweging, vooral voor missies die laag vliegen, zoals Lucy", zegt Dr. Dolan Highsmith, hoofdingenieur voor de Conjunction Assessment Risk Analysis-groep bij NASA's Goddard Ruimtevluchtcentrum in Greenbelt, Maryland. De groep bepaalt de waarschijnlijkheid van botsingen tussen NASA's robotruimtevaartuig en objecten in een baan om de aarde. NASA's Johnson Space Center in Houston doet hetzelfde voor bemande ruimtevaartuigen, zoals het ruimtestation.

Lucy, gelanceerd op 16 oktober 2021, is op een 12-jarige reis om meerdere Trojaanse asteroïden van dichtbij te bestuderen. Het zal het eerste ruimtevaartuig zijn dat deze overblijfselen uit het vroege zonnestelsel bezoekt en wetenschappers helpt hun theorieën aan te scherpen over hoe de planeten 4,5 miljard jaar geleden zijn gevormd en waarom ze in hun huidige configuratie zijn terechtgekomen.

Maar Lucy heeft nog een lange weg te gaan voordat het in 2027 bij de Trojanen aankomt. De aanstaande zwaartekrachthulp is een van de drie waarop het ruimtevaartuig zal vertrouwen om zichzelf naar zijn verre doelen te katapulteren.

Wanneer Lucy het dichtst bij de aarde komt voor zijn eerste zwaartekrachthulp, zal hij 220 mijl (350 km) boven het oppervlak varen. Dat is lager dan de hoogte van het ruimtestation en laag genoeg om het ruimtevaartuig vanaf 18:55 uur lokale tijd (10:55 UTC) enkele minuten met het blote oog vanuit West-Australië te kunnen zien. Op zijn weg naar beneden zal Lucy door de dichtstbevolkte laag van de baan van de aarde vliegen, die wordt bewaakt door het 18e Space Control Squadron van de US Space Force . Het squadron helpt NASA bij het identificeren van nabije benaderingen.

Ingenieurs begonnen een week voor de nadering van de aarde met de botsingsanalyse voor Lucy. Eerder starten van het proces zou botsingsvoorspellingen zinloos maken, zei Highsmith: "Hoe verder je in de toekomst voorspelt, hoe onzekerder je bent over waar een object zal zijn."

Het bepalen van de posities van ruimtevaartuigen, plus satellieten en puin in een baan om de aarde, is een uitdaging, vooral als je probeert te anticiperen op de toekomst. Grotendeels komt dat omdat de zon een belangrijke rol speelt bij het trekken of duwen van objecten, en toekomstige zonneactiviteit is moeilijk te voorspellen. De activiteit van de zon - hoeveel plasma en straling het uitstraalt - beïnvloedt bijvoorbeeld de dichtheid van de atmosfeer, en dus hoeveel wrijving aan een ruimtevaartuig zal trekken en het zal vertragen.

Dus hoe dichter de beoordeling van de botsing bij de vliegtijd van de aarde ligt, hoe beter. NASA stuurt Lucy's verblijfplaats dagelijks naar het Space Force squadron. Als het squadron vaststelt dat Lucy iets kan kruisen, zal de groep van Highsmith de kans op een botsing berekenen en, indien nodig, samenwerken met het missieteam om het ruimtevaartuig te verplaatsen.

"Met zo'n waardevolle missie moet je er echt voor zorgen dat je de mogelijkheid hebt om, voor het geval het een slechte dag is, uit de weg te gaan," zei Highsmith.

Lucy-navigatie-ingenieurs hebben twee manoeuvre-opties klaar voor het geval het ruimtevaartuig een object moet ontwijken. Voor beide manoeuvres zijn motorbrandwonden nodig om het ruimtevaartuig, dat ongeveer 12 km per seconde aflegt, te versnellen. Elke manoeuvre kan Lucy's dichtste nadering van de aarde met respectievelijk 2 seconden of 4 seconden omhoog brengen.

"Dat is genoeg om iets te vermijden dat in de weg zou kunnen staan", zegt Kevin E. Berry, Lucy's teamleider vluchtdynamica van NASA Goddard.

https://www.nasa.gov/feature/goddard/20 ... ity-assist

[univers]

NASA's Lucy-ruimtevaartuig bekijkt de maan


Single Frame van de Lunar Central Highlands
NASA's Lucy-ruimtevaartuig maakte dit beeld van het oppervlak van de maan op 16 oktober 2022, ongeveer 6,5 uur nadat het langs de aarde was gevlogen voor zijn eerste van drie zwaartekrachthulpen. De afbeelding werd genomen terwijl Lucy zich tussen de aarde en de maan bevond, ongeveer 260.000 km van de maan, dus het toont een perspectief dat bekend is bij op aarde gestationeerde waarnemers. Het beeld is van een 800 mijl (1200 km) brede vlek nabij het centrum van de laatste kwartier maan. Veel bekende kraters zijn zichtbaar, waaronder de relatief verse krater Arzachel net links van het midden. De prominente breuklijn, de Rechte Muur genaamd, is zichtbaar dwars door de lavavlaktes linksonder in het midden.
Het beeld, dat is gemaakt door tien afzonderlijke belichtingen van 2 milliseconden van dezelfde scène te combineren om de beeldkwaliteit te maximaliseren, is verscherpt. Elke pixel vertegenwoordigt ongeveer 0,8 mijl (1,3 km).
Deze afbeelding is gemaakt met L'LORRI (Lucy LOng Range Reconnaissance Imager), Lucy's grijswaardencamera met hoge resolutie. L'LORRI werd geleverd en beheerd door Johns Hopkins Applied Physics Laboratory. Krediet: NASA/Goddard/SwRI/JHU-APL/Tod R. Lauer (NOIRLab)


Terminator Mozaïek
NASA's Lucy-ruimtevaartuig legde dit mozaïek van het maanoppervlak vast op 16 oktober 2022, tussen 7,5 en 8 uur nadat het langs de aarde was gevlogen voor zijn eerste van drie zwaartekrachthulpen. Bij zijn dichtste nadering nam de flyby het ruimtevaartuig binnen 224 mijl (360 km) van de aarde, waarbij het onder de hoogte van het internationale ruimtestation passeerde. Lucy bevond zich gemiddeld op ongeveer 140.000 mijl (230.000 km) van de maan toen deze beelden werden gemaakt.
Het mozaïek is gemaakt terwijl Lucy zich tussen de aarde en de maan bevond, dus het toont een perspectief dat bekend is bij op aarde gestationeerde waarnemers, gecentreerd nabij de terminator van de laatste kwartiermaan. Het uitzicht omvat de ruige, zwaar bekraterde Zuidelijke Hooglanden nabij de onderkant van het mozaïek en het oude, met lava gevulde inslagbassin Mare Imbrium bovenaan. De heldere, frisse krater Copernicus is opvallend nabij de linkerrand van het mozaïek.
Dit mozaïek, dat is gemaakt van 5 afzonderlijke belichtingen van 1 milliseconde, is verscherpt. Merk op dat de afbeelding die het bovenste gedeelte van de rand van de maan bedekt, op een eerder tijdstip is gemaakt, wat resulteerde in een kleine mismatch in de afbeeldingen daar. Elke pixel vertegenwoordigt ongeveer 0,7 mijl (1,2 km).
Dit mozaïek is gemaakt met L'LORRI (Lucy LOng Range Reconnaissance Imager), Lucy's grijswaardenimager met hoge resolutie. L'LORRI werd geleverd en beheerd door Johns Hopkins Applied Physics Laboratory.
Krediet: NASA/Goddard/SwRI/JHU-APL/Tod R. Lauer (NOIRLab)


Enkel frame van Mare Imbrium
NASA's Lucy-ruimtevaartuig maakte dit beeld van het maanoppervlak op 16 oktober 2022, ongeveer 8 uur nadat het langs de aarde was gevlogen voor zijn eerste van drie zwaartekrachthulpen. De afbeelding is gemaakt terwijl Lucy zich tussen de aarde en de maan bevond, dus het toont een perspectief dat bekend is bij op aarde gestationeerde waarnemers. De afbeelding toont een ongeveer 600 mijl (1000 km) brede strook maanterrein, gedomineerd door het oude, met lava gevulde inslagbekken Mare Imbrium. De Apennijnen, onderdeel van de rand van het Imbrium-bekken, de landingsplaats voor de Apollo 15-missie in 1971, domineren het rechterondergedeelte van het beeld. Lucy bevond zich op ongeveer 140.000 mijl (230.000 km) van de maan toen de opname werd gemaakt.
Het beeld, dat een enkele belichting van 1 milliseconde is, is verscherpt. Elke pixel vertegenwoordigt ongeveer 0,7 mijl (1,1 km).
Deze afbeelding is gemaakt met L'LORRI (Lucy LOng Range Reconnaissance Imager), Lucy's grijswaardencamera met hoge resolutie. L'LORRI werd geleverd en beheerd door Johns Hopkins Applied Physics Laboratory. Krediet: NASA/Goddard/SwRI/JHU-APL/Tod R. Lauer (NOIRLab)


Er is een mozaïek gemaakt met behulp van NASA Lucy-missiebeelden van de maan die werden vastgelegd op 16 oktober 2022. Het ruimtevaartuig maakte de foto's nadat het door de aarde was gevlogen voor een zwaartekrachthulp.
https://www.nasa.gov/image-feature/godd ... s-the-moon

[univers]

NASA's Lucy-ruimtevaartuig kijkt weer naar de maan


De Multi-spectral Visible Imaging Camera (MVIC), die een onderdeel is van het L'Ralph-instrument, verzamelde dit kunstmatig gekleurde beeld van de maan op 16 oktober 2022, tijdens de eerste zwaartekrachthulp op aarde van NASA's Lucy-ruimtevaartuig. Het uitzicht op deze maan in het laatste kwartier is bekend bij degenen op aarde, omdat het ruimtevaartuig dit beeld maakte terwijl het tussen de aarde en de maan vloog. Hoewel het een grijstint lijkt, is het beeld een composiet bestaande uit gegevens van de MVIC violette, groene en nabij-infraroodkanalen.
Het L'Ralph-instrument is ontworpen, gebouwd en geëxploiteerd door NASA's Goddard Spaceflight Center.
Krediet: NASA/Goddard/SwRI


NASA's Lucy-ruimtevaartuig maakte dit beeld van de maan op 16 oktober 2022, vanaf een afstand van 240.000 km. Dit beeld van de maan in het laatste kwartier is bekend bij waarnemers vanaf de aarde, aangezien het ruimtevaartuig dit beeld maakte terwijl het zich tussen de aarde en de maan bevond tijdens zijn eerste zwaartekrachthulp van de aarde.

De foto is gemaakt met Lucy's Terminal Tracking Camera (T2CAM)-systeem, een paar identieke camera's die verantwoordelijk zijn voor het volgen van de asteroïden tijdens Lucy's snelle ontmoetingen. Het T2CAM-systeem is ontworpen, gebouwd en getest door Malin Space Science Systems; Lockheed Martin integreerde de T2CAM's in het Lucy-ruimtevaartuig en bedient ze.

Krediet: NASA/Goddard/SwRI

https://www.nasa.gov/image-feature/godd ... moon-again